Ikonografia „Ręki Fatimskiej” nie jest tradycyjną ikoną w sensie prawosławnym lub wschodniochrześcijańskim, ale jest to nazwa, która odnosi się do jednego z symboli religijnych związanych z katolickim sanktuarium w Fatimie, Portugalii.
Fatima to miejsce, gdzie miały miejsce objawienia maryjne w 1917 roku, które według wierzeń katolickich objawiły się trzem dzieciom: Łucji dos Santos i jej dwóm kuzynom, Jacinta i Franciszkowi Marto. Maryja miała się ukazać im przez kilka miesięcy, przekazując ważne przesłanie, wzywając do modlitwy, pokuty i nawrócenia.
Symbol „Ręki Fatimskiej” jest ściśle związany z jednym z objawień, kiedy to Maryja pokazała dzieciom swoje dłonie, które były promieniejące światłem, symbolizującym obecność Boga i Jego miłość. Jedna z dłoni była wzniesiona do góry, a druga skierowana w dół, jakby wskazując drogę między ziemią a niebem. Ten gest miał przypominać ludziom o potrzebie nawrócenia się do Boga i modlitwy w obliczu współczesnych wyzwań i trudności.
Symbol „Ręki Fatimskiej” jest często używany jako wyobrażenie tej objawionej dłoni Maryi. Często jest to trzymane na różańcach lub medalikach, a katolicy wierzą, że taki symbol może przynieść błogosławieństwo i ochronę w życiu codziennym. Różańce z Ręką Fatimską są szczególnie popularne w okolicach sanktuarium w Fatimie, ale rozpowszechniły się na całym świecie jako popularny katolicki symbol duchowej siły i pocieszenia.
